تحرکات مربوط به حقوق آمازیگ (بربر) برای دهه ها در سراسر آفریقای شمالی تا مراکش ادامه داشته است. خبرگزاری فرانسه

یوسف دیاب کامیون خود را از طریق واحه سیو مصر می گذراند ، و ترانه های جذاب را با گویش محلی بربری می خواند که علی رغم تسلط عربی به زندگی ادامه می دهد.

سازمان ملل سیوی ، شرقی ترین گویش زبان تمازایت را که در سراسر آفریقای شمالی تا مراکش صحبت می شود ، به عنوان “در معرض خطر” طبقه بندی کرده است.

اما تعداد کمی از بزرگسالان در واحه به عنوان زبان اصلی خود عربی صحبت می کنند و کودکانی که در پای قلعه محلی باستانی بازی می کنند در سیوی صحبت و فریاد می کشند.

دیاب ، یک راهنمای گردشگری 25 ساله با پرچم رنگارنگ بربر در پشت پنجره خود ، متقاعد شده است که زبان زنده خواهد ماند.

وی گفت: “همه در اینجا از آن استفاده می کنند.”

بربرهای سیوا یکی از اصلی ترین اقلیت های زبانی در مصر ، پرجمعیت ترین کشور عرب زبان با حدود 100 میلیون نفر ساکن و پرچم دار ناسیونالیسم عربی هستند.

واحه آنها در حدود 560 کیلومتری قاهره واقع شده است ، فقط زمانی که در سال 1820 توسط محمد علی ، بنیانگذار مصر مدرن اشغال شد ، تحت کنترل دولت قرار گرفت.

والنتینا سرلی ، زبان شناس جامعه شناس ، که پایان نامه دکترای خود را در مورد زبان در واحه نوشت ، گفت: انزوا “به سیوا و ساکنان آن اجازه داد سنت های خاص خود و زبانی را که آنها را از فرهنگ اصلی مصر جدا می کند” حفظ کنند.

تا دهه 1980 بود که زبان عربی رواج یافت ، که عمده آن به دلیل “گردشگری ، رسانه های جمعی و تحرک برای تحصیلات عالی یا اهداف کاری” بود.

زبان هنوز “غالب” است

سازمان ملل در سال 2008 تخمین زد که 15000 نفر در واحه ، یعنی نیمی از جمعیت ، به زبان سیوی صحبت می کنند.

اما سرلی تخمین می زند که رقم واقعی حدود 20 هزار نفر باشد.

وی گفت: “یونسكو زبان را” قطعاً در معرض خطر “می داند زیرا” كودكان دیگر این زبان را به عنوان زبان مادری در خانه نمی آموزند “.

اما “تا آنجا که من می توانم بگویم ، این درست نیست”.

“این زبان در … مکالمه ها ، حتی بین همسالان جوان غالب است.”

ابراهیم محمد ، یکی از بزرگان یکی از یازده قبیله منطقه و شخصیتی قابل احترام در سیوا ، گفت که سیوی در “هویت آمازیغ” واحه اصلی است.

و علی رغم هجوم گردشگران در چند دهه گذشته ، واحه نسبتاً منزوی باقی مانده و با یک جاده از سواحل مدیترانه قابل دسترسی است.

مهدی الحوئیتی ، رئیس دفتر گردشگری محلی گفت: “Siwa برای ماهی است که ماهی چه آبی است – آنها آن را برای هیچ چیز در دنیا نمی گذارند.”

وی که پسر واحه بود ، در جای دیگری تحصیل کرد ، اما برای زندگی به سیوا بازگشت.

تلاشهای حفظ

علی رغم آن ارادت به ریشه های خود ، ساکنان سیوه در محافظت از زبان خود با چالش های مختلفی روبرو هستند ، از جمله تسلط فرهنگی عربی و اینکه این زبان فقط در خانواده ها منتقل می شود.

بزرگ محمد قبیله ای که روی سرش کلاهک جمجمه ای به سبک لیبیایی بسته بود ، گفت: “در گذشته ، والدین ما فقط Siwi صحبت می کردند که هیچ چیز مشترکی با زبان عربی نبود.”

“امروز ، زبان به عربی نزدیکتر و نزدیکتر شده است.”

و در حالی که برنامه های درسی مصر دارای زبان های خارجی است ، هیچ یک از زبان های اصلی اقلیت این کشور – Siwi و Nubian – در مدارس تدریس نمی شوند.

محمد گفت: “این زبان باید به طور رسمی آموزش داده شود تا از بین نرود.”

سازمان محلی “فرزندان سیوه” تلاش هایی را برای حفظ زبان انجام داده است.

با همکاری شرکای مراکشی و ایتالیایی ، در سال 2012 مجموعه ای از آهنگ ها ، شعرها و ضرب المثل ها را به دو زبان سیوی و عربی منتشر کرد.

این محصول دو سال کار با 60 نفر از جوانان و بزرگان محلی بود.

یحیی قناوی ، نایب رئیس انجمن گفت ، اما علی رغم این تلاش ها ، کتاب اکنون چاپ نشده است و پول کافی برای چاپ دیگر وجود ندارد.

وی گفت: برای حفظ میراث خود باید کارهای بیشتری انجام دهیم.

“ما نمی توانیم 10 درصد از آنچه می خواهیم انجام دهیم … انجمن هیچ بودجه ای دریافت نمی كند.”

اما دیاب همچنان امیدوار است که این گویش زنده بماند.

وی گفت: “در مدرسه ، پسرم ابراهیم عربی را یاد می گیرد ، آن را می خواند و می نویسد.”

“اما در خانه ، او نیاز دارد که Siwi صحبت کند.”