دستگیری و محاکمه یک ناشر فرانسوی در بدو ورود به لندن، سوالات جدی در مورد استفاده و سوء استفاده از قدرت در بریتانیا ایجاد کرده است.

ارنست مورت به دلیل دست داشتن در تظاهرات ضد دولتی که در هفته های اخیر فرانسه را فراگرفته است، توسط پلیس در ایستگاه سنت پانکراس تحت اختیارات ضد تروریستی بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. مورت بر اساس برنامه 7 قانون تروریسم 2000، یکی از بحث برانگیزترین قدرت های ضد تروریستی در بریتانیا متوقف شد.

برنامه 7 چیست؟

جدول 7 به پلیس این اختیار را می دهد که هر کسی را در یک فرودگاه یا بندر (یا در این مورد، یک ایستگاه قطار بین المللی) تا شش ساعت بررسی و بازداشت کند، حتی اگر آنها شک منطقی نداشته باشند که کار اشتباهی انجام داده اند.

در مقابل، اختیارات عادی دستگیری یا توقف و تفتیش مستلزم آن است که پلیس قبل از اعمال این اختیارات، ابتدا سوء ظن منطقی داشته باشد.

اگر طبق برنامه 7 متوقف شوید، باید از معاینه پیروی کنید، که شامل تحویل مدارک و سایر اطلاعات درخواستی می شود. عدم انجام این کار یک جرم کیفری است، ظاهراً به همین دلیل است که مورت دستگیر شد – طبق بیانیه ای که ناشر او منتشر کرد، او از افشای رمزهای عبور تلفن و رایانه خود خودداری کرد.

در حالی که برنامه 7 را می توان بدون سوء ظن منطقی اعمال کرد، این قدرت فقط باید برای هدف خاص ارزیابی اینکه آیا یک شخص «در ارتکاب، آماده سازی یا تحریک اقدامات تروریستی دخیل بوده یا بوده است» استفاده شود. استفاده از آن برای جلوگیری از جنایت دیگری، مثلاً داشتن مواد مخدر یا تجاوز غیر قانونی، قانونی نخواهد بود.

بنابراین، اگر، همانطور که ادعا می شود، مورت متوقف شد زیرا پلیس گفت “آنها حق داشتند از او در مورد تظاهرات در فرانسه بپرسند” این سؤال را ایجاد می کند که آیا این قدرت برای هدف درست اعمال شده است – ارزیابی اینکه آیا او یک شخص است یا خیر. مربوط به ارتکاب، آماده سازی یا تحریک اقدامات تروریستی.

تروریسم چیست؟

در نهایت، این همه به معنای “اعمال تروریسم” بستگی دارد و تعریف بریتانیا از تروریسم موجود در قوانین بریتانیا بسیار گسترده است. اساساً، بریتانیا تروریسم را به عنوان یک عمل (یا تهدید اقدام) تعریف می‌کند که برای تأثیرگذاری بر دولت یا یک سازمان بین‌المللی یا ارعاب عمومی یا بخشی از مردم به منظور پیشبرد جنبه‌های سیاسی، مذهبی، نژادی یا ایدئولوژیکی طراحی شده است. علت.

با این حال، همه اقدامات ضبط نمی شوند. این قانون اقداماتی را شامل خشونت جدی علیه یک فرد، آسیب جدی به اموال، به خطر انداختن جان افراد، ایجاد خطر جدی برای سلامت یا ایمنی مردم یا طراحی شده برای تداخل یا اختلال جدی در یک سیستم الکترونیکی تعریف می‌کند.

در ظاهر، این تعریف معقول به نظر می رسد. همه ما حملات تروریستی را صدمه زدن یا کشتن مردم تصور می کنیم. شاید ما نیز تصور کنیم که آنها به اموال آسیب جدی وارد می کنند. انحرافی است که بگوییم بمبی که باعث کشته شدن مردم شد، یک حمله تروریستی بود، اما بمبی که فقط به یک ساختمان آسیب رساند، چنین نبود.

با این حال، همه نمونه ها چندان واضح نیستند. میزان خسارت به اموال چقدر باید باشد؟ تعریف تروریسم در مورد اینکه چگونه این آسیب ممکن است رخ دهد، ساکت است.

آیا پاشیدن خون جعلی به ساختمان توسط معترضان باعث “آسیب جدی به اموال” می شود؟ در مورد بریدن سر مجسمه در اعتراض به ناتوانی نهادهای عمومی بریتانیا در دست و پنجه نرم کردن با میراث تجارت برده چه می شود؟ شاید بحث برانگیز باشد، اما تروریسم؟ در مورد ایجاد اختلال در یک رویداد ورزشی و آسیب رساندن به اموال در این فرآیند چطور؟

بسیاری از مردم احتمالاً با دیدن تروریسم فکر می کنند که ما آن را می شناسیم، اما تلاش برای تعریف قانونی تروریسم بسیار دشوار است. به همین دلیل، بریتانیا تروریسم را به طور کلی تعریف می‌کند و سپس به تصمیم‌گیرندگانی مانند پلیس اعتماد می‌کند تا اطمینان حاصل شود که این تعریف به شیوه‌ای انحرافی اعمال نمی‌شود.

این بدان معناست که این عبارت قوانین نیست که مانع اعمال قدرت های تروریستی در مورد نمونه های اعتراض سیاسی فوق می شود. بلکه نحوه تفسیر و کاربرد آنهاست.

آزادی بیان

این هیئت به مجریان قانون و دادستانی در محل، چیزی است که بازداشت ناشر فرانسوی را بسیار نگران کننده می کند.

در سال 2013، دیوید میراندا، همسر روزنامه‌نگار گلن گرین‌والد، در فرودگاه هیترو در حالی که پرونده‌هایی مربوط به اطلاعات به دست آمده توسط افشاگر آمریکایی ادوارد اسنودن را حمل می‌کرد، بازداشت شد. در حالی که دادگاه استیناف دریافت که او به طور قانونی بازداشت شده است، همچنین دریافت که برنامه 7 به اندازه کافی از حق آزادی بیان روزنامه نگاران بر اساس کنوانسیون اروپایی حقوق بشر حمایت نمی کند.

به جای اصلاح قانون برنامه هفتم برای اصلاح این موضوع، بریتانیا رویکرد بسیار محدودتری را در پیش گرفت و آئین نامه عملکرد افسران را اصلاح کرد که افسران باید هنگام اعمال اختیارات برای ایجاد تدابیر امنیتی بیشتر برای روزنامه نگاران از آن پیروی کنند. با این حال، به نظر می رسد که این برای محافظت از مورت از بازداشت و سپس دستگیری به دلیل عدم رعایت برنامه 7 کافی نبوده است.

در حالی که برخی از عناصر تظاهرات در فرانسه به خشونت تبدیل شده است، با این حال اعتراض برای یک دموکراسی اساسی است. نمایندگان پارلمان فرانسه حتی در آن شرکت می کنند.

بنابراین اگر پلیس اکنون تعریف بریتانیا از تروریسم را برای دستگیری معترضان فرانسوی در فرانسه تفسیر می کند، این موضوع عمیقاً نگران کننده است. این تعریف همچنین محدود به اقداماتی نیست که در داخل بریتانیا اتفاق می‌افتد، بنابراین فردی که در خارج از کشور چنین رفتاری را انجام می‌دهد می‌تواند پس از ورود به بریتانیا همچنان در معرض قدرت‌های ضد تروریستی بریتانیا قرار گیرد.

این ممکن است زمانی برای ما منطقی باشد که افرادی را در نظر بگیریم که پس از سفر به سوریه یا عراق برای پیوستن به دولت اسلامی به بریتانیا بازگشته اند، اما آیا اعتراضات فرانسه در یک کشور دموکراتیک واقعاً یکسان است؟ اگر تظاهرات مشابه علیه یک رژیم ضد دموکراتیک یا اقتدارگرا به خشونت تبدیل شود چطور؟ اینها نیز به طور بالقوه توسط یک تعریف بریتانیایی از تروریسم که هیچ تمایزی بین دموکراتیک بودن یا نبودن دولتی که فعالیت علیه آن انجام می شود، در بر می گیرد.

به طور کلی، بریتانیا در مورد یک تعریف بسیار گسترده از تروریسم تصمیم گرفته است تا با نیاز به گرفتن کمترین مخرج مشترک مطابقت داشته باشد. هرگونه تلاش برای اصلاح این تعریف، یا جایگزینی آن با تعاریف مختلف برای قوای مختلف و جرایم کیفری، مستلزم زمان و تلاش سیاسی قابل توجهی است و بعید است به این زودی رخ دهد.

تا زمانی که اراده سیاسی برای تغییر قانون وجود نداشته باشد، مراکز حمل و نقل بریتانیا به دلیل برنامه 7 و اختیاری که در اختیار افسران پلیس قرار می دهد، مکان ناپایدار باقی خواهند ماند.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. مقاله اصلی را بخوانید.