گزارش های ضد و نقیضی در مورد هند و چین در دستیابی به دستیابی به موفقیت در اختلاف چند ماهه لاداخ در جریان هشتمین نشست در سطح فرماندهی سپاه که در 6 نوامبر در چوشول برگزار شد ، منتشر شد. بیش از بیش از دو هفته یا بیشتر ، اطلاعات مربوط به شکستن برجام در مذاکرات و احتمالاً جدا شدن مرحله ای نیروها در امتداد خط کنترل در شرق لاداخ از طریق “منابع” در دریبوها و درب ها درز می کرد ، اگرچه هیچ یک از طرفین سابقه نداشت. .

نزدیکترین چیزی که به تأیید رسمی رسیدیم مبنی بر اینکه بن بست ممکن است در شرق لاداخ – جایی که نیروهای مسلح هزاران نفر از هر دو طرف برای زمستان تلخی در هیمالیا خفه شده اند – باشد ، زمانی بود که وزیر امور خارجه هند S Jaishankar اشاره کرد سمیناری در 15 اکتبر که هر دو طرف روی نوعی طرحی کار می کردند ، اما وی جزئیات را از حوزه عمومی دور نگه داشت.

“بحث ها در جریان است. وزیر در این باره گفت: آنچه اتفاق می افتد چیزی محرمانه بین ما و چینی ها است ، “افزود:” چیزهای زیادی وجود ندارد که من در موقعیتی برای گفتن در جمع باشم. مطمئناً نمی خواهم پیش داوری کنم ، ”وقتی برای جزئیات تحت فشار قرار گرفتم.

اظهارات جایشانکار سه روز پس از هفتمین دور گفتگوهای سطح فرمانده سپاه در 12 اکتبر بیان شد. دور ششم و هفتم بحث های سطح نظامی نیز شامل حضور دیپلماتیک بود. هند در مرحله ششم یک بوروکرات ارشد MEA را اعزام کرده بود و چین در هفتمین مرحله با نماینده وزارت خارجه خود متقابلاً پاسخ داد. در مقاله خود به تاریخ 16 اکتبر ، ایندرانی باغچی از تایمز هند گزارش داده است که “پیشنهادهای جدی” برای “جدا کردن جامع” مبادله شده است ، “که تمام نقاط اصطکاک در طول LAC را پوشش می دهد و مشکلات آینده را برطرف می کند” ، و این پیشنهادها بیشترین توجه را در میان رده های بالای دولت ، از جمله چین داشته است گروه مطالعاتی ، نهاد سیاست گذاری اوج هند در مورد چین.

کاملاً واضح بود که در پشت صحنه اتفاقاتی می افتد و عدم تمایل بازیگران در افشای جزئیات بر این بحث افزود که ممکن است یک راه حل در گوشه و کنار باشد. با این حال ، از نظر اولیه ، یک راه حل قابل قبول متقابل دشوار به نظر می رسد زیرا هر دو طرف به مرحله ای رسیده اند که یک گام به عقب برعکس می تواند به عنوان یک “پیروزی” برای دیگری تلقی شود ، و اولین کسی که پلک بزند هزینه سیاسی را پرداخت می کند.

بلومبرگ گزارش داد كه هند “كنترل 250 كيلومتر مربع زمين در دشتهاي دپسنگ را كه جاده هاي مهم منتهي به گردنه كاراكورام و همچنين 50 كيلومتر مربع زمين در پانگونگ تسو را در دست دارد” از دست داده و استقرار زمستان توسط هر دو طرف بزرگترین از زمان جنگ 1962 بود.

برخی از مفسران اشاره کرده اند که در دشت های دپسنگ ، چینی ها هیچ سازه دائمی برپا نکرده اند که بتوان آنها را “واقعیت های زمین” دانست ، اما آنچه آنها انجام می دهند ، از ماه مه ، مانع بازدید سربازان هند از نقاط گشت از طریق “Y” است . به هر حال ، جلوگیری از حقوق گشت زنی به معنای فقدان کنترل حاکمیت است و به همین ترتیب تلقی خواهد شد.

از طرف مثبت ، هند موفق شد ارتفاعات مهم استراتژیک را در خط الراس فینگر 4 و در امتداد ساحل جنوبی پانگونگ تسو اشغال کند که از پست های چینی در منطقه چشم پوشی می کند و به هند برتری تاکتیکی می دهد.

در اواسط ماه نوامبر ، گزارش های اولیه ماه نوامبر نشان می دهد که پیشنهادات چین برای خلع سلاح شامل تقاضاهای هند برای تخلیه ارتفاعات استراتژیک در امتداد ساحل جنوبی ، برداشتن تانک ها و اسلحه های توپخانه ای از مناطق جلو به مکانهای صلح خود و چشم پوشی از حقوق گشت و گذار فراتر از انگشت 3 در شمال است بانک هند خواهان جدایی کامل از همه اصطکاک ها و احیای وضعیت موجود و همچنین اطمینان از این بود که چین یکی دیگر از موارد سریع را نمی کشد.

مانند چاپ گزارش ، به نقل از یک منبع در تاسیس هند ، “آنها می خواهند تانک ها و اسلحه های توپخانه ای از منطقه بانک جنوبی و جاهای دیگر به مکان های صلح برگردند. در بعضی از نقاط ، فاصله 10 کیلومتر و در مکان های دیگر 20 کیلومتر و بیشتر خواهد بود. چینی ها در کنار خود زمین های ساده تری دارند و زیرساخت های بهتری دارند. این بدان معناست که اگر تصمیم بگیرند ، آنها می توانند سریعتر از ما برگردند. “

جای تعجب نیست که این پیشنهادات هیچ یخی را قطع نمی کند. در عوض ، راجنات سینگ ، وزیر دفاع ، اوایل ماه نوامبر صریحاً گفت که “هند مصمم است از حاکمیت و تمامیت ارضی خود محافظت کند ، فارغ از اینکه چه فداکاری کند.”

این جدول زمانی برای درک درک مذاکرات سخت گیرانه دیپلماتیک در پشت صحنه مهم است و بدیهی است که تصرف ارتفاعات استراتژیک هند در طول پانگونگ تسو و آغاز یک زمستان وحشیانه ، اهرم های مهم این معامله بود. با وجود تجهیزات و تجهیزات فانتزی ، PLA در هنگام استقرار در هیمالیای مرتفع در اواسط زمستان که ممکن است دما به حدود -40 درجه سانتیگراد برسد ، در معرض آسیب است. سربازان هندی که در تمام طول سال در بالاترین میدان جنگ جهان در سیاچن مستقر هستند ، از نظر جسمی و روحی نسبت به PLA که از سرزمین اصلی آورده شده اند ، آمادگی بیشتری برای مقابله با شرایط دارند.

جدول زمانی از اینجا جالب می شود. بلافاصله پس از جلسه دور هشتم بین فرماندهان سپاه در چوشول در 6 نوامبر به ما گفتند که “هیچ پیشرفتی وجود ندارد”. بازخوانی MEA هیچ چیزی فراتر از الگوی “تبادل نظر صریح ، عمیق و سازنده دیدگاه ها در مورد جدا شدن از کار” را نشان نداد.

اکنون به نظر می رسد که این تصویر کامل نبوده است و ظاهراً چینی ها یک طرح تجدیدنظر از انضباط را ارائه داده اند که نویدبخش خروج نیروها به مواضع در ماه های آوریل تا مه است که خواسته اصلی هند بوده است. مطابق با پیشنهاد سه مرحله ای و پی در پی از انفصال – کدام خبرگزاری ANI ادعاها در جریان مذاکرات 6 اکتبر مورد بحث قرار گرفت – تانک ها و وسایل نقلیه زرهی باید از خط مقدم خارج شده و در مناطق عمیق مستقر شوند. حدود 30 درصد از نیروهای هر دو طرف باید هر روز به مدت سه روز از ساحل شمالی پانگونگ تسو خارج شوند.

PLA ظاهراً ساختارها و ساختمانهای خود را بین انگشت 4 و 8 پاک می کند و در موقعیت خود در شرق انگشت 8 قرار می گیرد در حالی که هند در نزدیکی پست Dhan Singh Thapa قرار می گیرد و منطقه را بین انگشت 4 و 8 نگه می دارد به عنوان ممنوع منطقه ای برای هر دو طرف سرانجام ، هر دو طرف از مواضع مربوطه خود از خط مقدم در امتداد ساحل جنوبی منطقه دریاچه پانگونگ که شامل ارتفاعات و سرزمین های اطراف منطقه چوشول و رزنگ لا است ، خارج شوند. این مراحل از طریق وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (پهپادها) و سازوکار مشترک از طریق جلسات نمایندگی تأیید می شود. بر اساس ANI گزارش ، “ارتش های دو کشور توافق کرده اند” با این پیشنهاد.

گزارش های دیگر ، نسخه متناقضی را ارائه می دهند. نیتین گوخاله ، تحلیلگر دفاعی و امنیتی در این زمینه می نویسد استرات نیوز جهانی که “تنها آنچه که برای هر دو طرف باقی مانده است این است که توالی مراحل لازم برای دستیابی به هدف را رسمی کنند” ، و رهبران ارشد نظامی احتمالاً توافق نامه ای راجع به روند کار خواهند داشت. “اگر توافق حاصل شود ، دو مرحله اول احتمالاً قبل از پایان ماه انجام می شود.”

دینکار پری در می نویسد هندو که این پیشنهاد هنوز “تحت بحث است و به زودی در دور بعدی گفتگوهای فرمانده سپاه مورد بررسی قرار می گیرد. پس از توافق ، این کار در چند مرحله انجام می شود و پس از هر مرحله با بررسی زمینی انجام می شود. “

چاپ به ما اطلاع می دهد که “این فقط یک پیشنهاد است که در حال بررسی است ، و نه یک توافق نامه. هنوز مشخص نشده است كه چه تعداد (نیرو ، تجهیزات) به كجا بروند و به كجا بروند. با این حال ، حسن این است که چینی ها انعطاف پذیر هستند و در همه نقاط اصطکاک قابل بحث هستند. “

ویشنو سام در می نویسد NDTV منابع گفتند: “هنوز امضا یا توافق نامه ای در مورد اجرای طرح وجود ندارد. هیچ دوره زمانی برای اجرای طرح توافق نشده است. میزان وقوع آن نیز بین دو طرف تعیین نشده است. “

عدم تأیید رسمی و تکثیر گزارش های مبتنی بر منبع ، غالباً ارائه تصویری متناقض ، باعث ایجاد سردرگمی در مورد ماهیت واقعی پیشنهادها ، مرحله رد یا تأیید آنها و برنامه اجرا ، در صورت وجود می شود.

این همچنین نشان می دهد که یک بازی ذهنی در حال انجام است تا معامله سخت تری را در میز مذاکره انجام دهد. با این حال ، یک چیز واضح است که به نظر می رسد درگیری های دیپلماتیک در حال نتیجه دادن است و احتمال درگیری با ولتاژ بالا یا استقرار طولانی مدت در تمام زمستان کاهش می یابد. این نباید به معنای از بین رفتن این احتمالات باشد.

با توجه به تمایل چین به گفتگوی دوگانه و شهرت نامناسب آنها در عدم پیگیری در پیگیری کلمات با اقدامات ، احتیاط بیشتری برای هندوستان خواهد بود. هند باید اصطلاح “بی اعتمادی و راستی آزمایی” را در پیش بگیرد و نباید از موقعیت سودمند خود در امتداد ساحل جنوبی پانگونگ تسو چشم پوشی کند مگر اینکه با اطمینان مشخص شود که PLA هر مرحله را به “T” دنبال می کند.

با گرم شدن روز به روز LoC ، در بین رهبران ارتش هند این وسوسه ایجاد می شود که کوانتوم نیروها را از شرق لاداخ کاهش داده و آنها را در امتداد LoC مستقر کند. با این حال آخرین گزارش ها حاکی از آن است که ارتش قصد دارد 10 هزار سرباز دائمی دیگر را در امتداد LAC مستقر کند.

خوش بینی محتاطانه قابل تقصیر نیست ، اما باید از وسوسه فشار موقت برای پایان دادن به بن بست جلوگیری شود. عجله و توبه در اوقات فراغت خطایی پرهزینه و مهلک است ، وقتی صحبت از چین می شود.