پوستر Kamala Harris در Thulasendrapuram ، تامیل نادو پیش از انتخابات 2020 ایالات متحده. تصویر از طریق رویترز

من ساعت ها به این فکر کردم که از کجا باید شروع کنم ، اما مقاله سدان و زومه برای روزنامه وال استریت دهانه کاملی به من داد. نظر او نمونه ای از همه مواردی است که در امتیازات طبقه بندی و کوری ناشی از آن اشتباه است. در تلاش برای استدلال كردن اینكه لازم است برامات كامالا هریس به عنوان بخشی از “داستان موفقیت آمریكا” مورد تأیید قرار گیرد – در واقع ، آن را جشن گرفتند ، Dhume چیزی حیاتی در مورد ذهن خود نشان داد.

Dhume در بازخوانی وحدت آمیز آن شکایت کلاسیک از برهمن تامیل ، به ویژه مهاجران ، صحبت از افرادی بود که به دلیل تبعیض معکوس و سیاست های هویتی از تامیل نادو دور شدند. من نقل قول می کنم: “حاشیه نشینی و مهاجرت جامعه نیز یک نمونه کتاب درسی از حماقت فشار بیش از حد سیاست هویت است.” هیچ داده اجتماعی و اقتصادی وجود ندارد که این افسانه را تأیید کند که برهمن تامیل در حاشیه هستند. تنها فضایی که از برهمه ها بیرون زده می شود ، سیاست های انتخاباتی است. در هر جای دیگر ، آنها در کنار دیگر کاستهای ممتاز به تسلط خود ادامه می دهند.

در این روایت ها ، وزن امتیازات فرهنگی ، اجتماعی و آموزشی که برهمنی ها حدود 2000 سال از آن برخوردار بوده اند – و امروز نیز همچنان از آن بهره مند هستند – نادیده گرفته می شود و شناخته نمی شود. این استدلال های تک رنگ همچنین باعث برهم زدن تعداد بیشماری از برهمن تامیل می شود که عقب مانده اند و در ایالت برای خودشان خوب کار کرده اند. بگذارید صریح بگویم: برهمن تامیل سرمایه فرهنگی “تصور” ، درک دامنه فرصت های موجود را داشتند. این یک واقعیت انکارناپذیر است که ظلم و امتیاز ، خط و نشان آرزوها و آرزوهای ما را تعیین می کند. براهمین تامیل صرفاً به دلیل امتیاز فوق العاده خود بیشترین وسعت امکانات را در ذهن خود داشتند.

س otherال دیگری که نیاز به پرسیدن دارد این است که چگونه هویت فردی تعریف می شود. هریس به طور فزاینده ای خود را به عنوان یک آمریکایی آفریقایی جنوبی در آسیای جنوبی معرفی می کند. اگرچه پدربزرگ مادری او در پذیرش دامادی از آفریقایی تبار واقعاً مترقی بود ، اما من کاملا مطمئن هستم که کاست موضوع گفتگوهای متحرک در خانه آنها نبوده است. به احتمال زیاد درک هریس از جامعه و فرهنگ هند همچنان در محدوده جهان بینی برهمنی باقی مانده است و این قابل درک است. اما این همچنین بدان معنی است که امتیازات برهمن به او رسیده است – خواه این کار را تشخیص دهد یا نه ، و علی رغم این واقعیت که مادر برهمن او را در آمریکا نژادپرست به عنوان “یک دختر سیاهپوست قوی” تربیت کرده است.

بنابراین ، در یک طرف ، شما هریس دارید که مبارزات جامعه آفریقایی آمریکایی را تجربه کرده و می داند ، و از طرف دیگر ، یک کامالا است که از “کاست” می آید اما به نظر می رسد از معنای واقعی آن بی اطلاع است. این ما را به این فکر می اندازد که آیا او احتیاج دارد این جنبه از هویت خود را بیاموزد ، بشناسد و مشکل ساز شود. برای من بسیار ناراحت کننده بود که ببینم براهمین از جنبش BLM پشتیبانی می کنند وقتی آنها با همان همدلی و سختگیری از درگیری با کاست خودداری می کنند. این ناراحتی همچنین به این واقعیت منجر می شود که هریس در برابر تبعیض نژادی لال مانده است. تنها می توان امیدوار بود که آگاهی از خود و مبارزه با هر نوع تبعیض اجتماعی ، بستر موقعیت سیاسی-اجتماعی وی در نقش جدید وی باشد.

در پیچ و تاب دیگری به این شبکه مالکیت و هویت ، مردم دو روستا در غارهای تامیل نادو از پیروزی او خوشحال شدند. پدربزرگ و مادربزرگ مادری هریس به ترتیب از تولاساندراپورام و پینگانادو آمده بودند. دو روستای کوچک بسیار نزدیک به هم قرار گرفته اند. از آنها دور نیست که مانارگودی ، یک شهر مهم است. دفتر مرکزی منطقه تیرووارور ، که حدود 35 کیلومتر با دو روستا فاصله دارد ، شاید یکی از احترام ترین شهرهای تامیل نادو باشد. برای یک نوازنده کارناتیک مانند شما واقعاً ، تیروووور مهد “تمدن موسیقی” من است. تیاگاراجا ، موتوسوامی دیکشیتار و شیاما شستری در اینجا ، تقریباً در همان زمان و فقط چند خیابان دورتر از یکدیگر متولد شدند. هر وقت آهنگ های آنها را می خوانم ، تیرووارور در بدن و جریان موسیقی من وجود دارد. برای Dikshitar-phile ، Tiruvarur حتی بیشتر طنین انداز است ، زیرا Muttusvami Dikshitar بیش از 40 تصنیف را در خدایان بی شماری که در پردیس معبد Tiruvarur قرار دارند ، ایجاد کرد. یک عبارت مشهور سانسکریت “jananat kamalalaye” است ، به معنی “کسی که در تیروورور به نجات می رسد”.

در انتهای دیگر طیف ، م کارونانیدی ، یکی از رهبران برجسته دراویدیان و یک ملحد خودخوانده ، در همین شهر به مدرسه رفت. وی سپس به عنوان نماینده حوزه انتخابیه تیرووارور دو بار در کارنامه سیاسی طولانی ، موفق و چشمگیر خود ادامه داد. همانطور که شناخته می شد ، ‘کالاینیار’ (هنرمند) متعلق به جامعه ایلائی نوازندگان و رقاصان وراثتی بود که به حاشیه رانده شده و از اشکال هنری که برای قرن ها تمرین می کردند آواره شدند.

به احتمال زیاد ، هیچ یک از اینها احتمالاً با کامالا هریس یا درک فرهنگی وی از “ریشه” های او مطابقت ندارد. صادقانه بگویم ، نیازی نیست او آمریکایی است و این در قلب هویت اوست. من همچنین مطمئن هستم که روستاییان از زادگاه مادرش می دانند که هریس هیچ ارتباطی با زندگی ، فرهنگ ، اعتقادات و آیین های آنها ندارد. اما او “مال آنها” است. او یک ارتباط ناف با آنها دارد. این نوع دیگری از تعلق خاطر است که به کسانی که هرگز مورد توجه قرار نگرفته اند فرصتی می دهد تا واقعیت های خود را به گوش ما برسانند. هریس لنگر بسیار موردنیاز است که اجازه می دهد برای اولین بار نورافکن روی آنها باشد.

استفاده هریس از کلمه تامیل ‘چیتی(عمه یا به طور خاص خواهر کوچکتر مادر) تامیل توئیتراتی را به حالت گیجی سوق داد. وزیر ارشد ایالت همچنین گفت: “پیروزی کامالا هریس باعث افتخار تامیل نادو شده است.” هریس در تامیل نادو به دنیا نیامده ، زندگی نکرده ، تحصیل نکرده و کار نکرده و احتمالاً بیش از چند کلمه زبان نمی داند. نیاز به جذب او در این سیلو از نیاز به ایجاد غرور تامیل ناشی می شود. ما می خواهیم به جهانیان بگوییم که یک دختر تامیل اکنون دومین فرد قدرتمند کره زمین است.

سوال اصلی هنوز باقی است. هویت هریس چیست؟ چگونه او با جریان های مختلفی که به هویت او سرازیر می شوند دست و پنجه نرم می کند؟ آیا همانطور که تامیلی ها و هندی ها در سراسر جهان ادعای خود را در مورد او ادعا می کنند ، آیا این منجر به برخورد این سیاستمدار آمریکایی با چین و چروک های طبقه نیز می شود؟ عمیقا ناراحت کننده خواهد بود اگر ببینم که وی ارتباط ژنتیکی و فرهنگی خود با این سرزمین را نشان می دهد ، بدون اینکه تلاش صادقانه ای برای درک حقایق و دیدگاه های مختلف آن انجام دهد – به ویژه برای کسی که اخیراً از “حساب اخلاقی نژادپرستی” آمریکا صحبت کرده است. این یک گام بزرگ به جلو برای ایالات متحده است ، زیرا کیستیسم نیز یک مسئله کاملا واقعی در کشور است. در همان زمان ، ما در هند باید در مورد نیاز خود برای یافتن ارتباطی با کامالا هریس تعمق کنیم.