روابط هند و چین از سال 2020 به دلیل درگیری بین نیروهای دو طرف در منطقه گالوان در ارتفاعات لاداخ سرد و رو به نزول بوده است. حتی در حالی که دو طرف روز چهارشنبه مذاکراتی را برای بحث در مورد پیشنهادات برای عدم مشارکت در نقاط اصطکاک باقی‌مانده در امتداد خط کنترل واقعی (LAC) برگزار کردند، روابط بین دو کشور آسیایی بیش از پیش بدتر می‌شود – این بار بر سر موضوع دسترسی به رسانه‌ها.

این امر واکنش پکن را برانگیخت و گفت که “اقدامات متقابل مناسب” را علیه “رفتار ناعادلانه و تبعیض آمیز” هند با روزنامه نگاران چینی اتخاذ خواهد کرد، اما خواستار اقدام عملی برای از سرگیری “مبادلات عادی رسانه ها” شد.

دقیقا چه اشتباهی رخ داده است؟ چرا پکن از دهلی نو عصبانی است؟ آخرین جدال درباره چیست؟ ما پاسخ ها را برای شما داریم.

بازی تله به تله بر سر ویزای روزنامه نگاران

روز سه شنبه، روزنامه آمریکایی مجله ی وال استریت گزارش داد که هند و چین با بیرون راندن روزنامه نگاران یکدیگر “عملاً دسترسی رسانه ها” به یکدیگر را از بین می برند.

در این گزارش به نقل از افراد آگاه آمده است که دهلی نو در این ماه از تمدید روادید برای دو خبرنگار رسانه دولتی باقیمانده چین در این کشور، از سوی دولت، خودداری کرده است. خبرگزاری شین هوا و تلویزیون مرکزی چین. پس از انقضای ویزای خود، این دو کاتب هند را ترک کردند و با این کار، در حال حاضر هیچ گزارشگر رسانه دولتی چینی در هند وجود ندارد – اولین مورد حداقل از دهه 1980.

مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین، هند را به بی انصافی نسبت به خبرنگاران خود از سال 2017 متهم کرد. او در بیانیه روز چهارشنبه خود گفت که هند “بدون دلیل” مدت اعتبار ویزای خبرنگاران چینی را بین یک تا سه ماه کاهش داده است. همچنین، در سال 2020، دهلی نو از تایید درخواست های خبرنگاران چینی برای اقامت دائم در هند خودداری کرده بود.

او در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی منظم گفت: «آنچه می‌توانم به شما بگویم این است که برای مدت طولانی خبرنگاران رسانه‌های چینی از رفتارهای ناعادلانه و تبعیض آمیز در هند رنج می‌برند. مائو گفت: «در مواجهه با این سرکوب طولانی‌مدت غیرمنطقی توسط طرف هندی، چین چاره‌ای جز اتخاذ تدابیر متقابل مناسب برای حفاظت از حقوق و منافع مشروع رسانه‌های چینی ندارد.»

با این حال، در اینجا ذکر این نکته ضروری است که چین نیز روزنامه نگاران هندی را از خاک خود اخراج کرده است. ماه گذشته، خبرنگاران از هندو و پخش عمومی دولتی دهلی نو، پرسار بهاراتی، که به خارج از چین سفر می کردند از بازگشت منع شدند. علاوه بر این، الف هندوستان تایمز در ماه مه به خبرنگاری گفته شد که اعتبارنامه مطبوعاتی وی باطل شده است.

آنانت کریشن از هندو همچنین این خبر را از طریق توییتی که روز چهارشنبه منتشر کرد، تایید کرد و گفت که هند تنها یک “خبرنگار معتبر” در خاک چین دارد.

جالب اینجاست که گزارش وال استریت ژورنال ساعاتی پس از آن منتشر شد که سفارت چین اعلام کرد امسال به 60000 هندی ویزا «به منظور تجارت، تحصیل، توریست، کار، گردهمایی خانوادگی و غیره» اعطا شده است.

چین صراحتاً هند را به خاطر این اقدامات مقصر دانسته است، اما گفته است که مایل است ارتباط خود را با دهلی نو “بر اساس اصول احترام متقابل، برابری و منفعت متقابل” حفظ کند. مائو نینگ همچنین گفت: “ما همچنین امیدواریم که طرف هندی بتواند در نیمه راه با ما ملاقات کند، به نگرانی های مشروع ما پاسخ جدی دهد و هر چه سریعتر اقدام عملی برای ایجاد شرایط مساعد برای از سرگیری تبادلات عادی رسانه ای بین دو کشور انجام دهد.” گفتن

بدتر شدن روابط هند و چین

هند و چین، دو بازیگر اصلی آسیا، به طور فزاینده ای با یکدیگر در تضاد بوده اند. درگیری گالوان در ژوئن 2020 منجر به تنش‌های شدید در منطقه لاداخ شد و هر دو طرف ده‌ها هزار سرباز را در امتداد مرز جمع‌آوری کردند که علیرغم 18 دور گفتگو بین مقامات ارشد نظامی در آنجا باقی مانده‌اند.

در ماه‌های اخیر، چین با تغییر نام ۱۱ مکان در آروناچال پرادش در آوریل سال جاری، وضعیت را تشدید کرده است. نام‌های تغییر یافته شامل قله‌های کوه، رودخانه‌ها و مناطق مسکونی است. این اقدام که سومین اقدام برای پکن است، بلافاصله توسط هند رد شد و دهلی نو تکرار کرد که ایالت شمال شرقی همیشه بخشی جدایی ناپذیر و جدایی ناپذیر از هند باقی خواهد ماند.

علاوه بر جنبه نظامی، هند و چین در بخش تجاری نیز دچار اختلاف هستند. دهلی نو ده‌ها اپلیکیشن موبایل چینی از جمله TikTok، WeChat و دیگر اپلیکیشن‌ها را ممنوع کرده است و عملاً آن‌ها را از بازار در حال رشد هند محروم کرده است.

و نشست گردشگری گروه 20 که اخیراً در 22 مه در کشمیر برگزار شد، یکی دیگر از مشکلات بین دو طرف بود. به گفته وانگ ونبین، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، پیش از این دیدار، با استناد به مخالفت خود با “برگزاری هر نوع نشست گروه 20 در قلمرو مورد مناقشه” از این دیدار خارج شد.

هند همچنین به دنبال توسعه روابط نزدیکتر با کشورهای غربی از جمله اعضای چهارگانه – ایالات متحده، ژاپن و استرالیا است که دهلی را جایگزینی برای چین می دانند.

اعتبار و ژئوپلیتیک روزنامه نگاران

این اولین باری نیست که اعتباربخشی و برخورد با روزنامه نگاران به یک موضوع تبدیل می شود. در اوایل سال 2020، چین بیش از 12 خبرنگار آمریکایی از جمله خبرنگاران را اخراج کرد روزنامه وال استریت، نیویورک تایمز و واشنگتن پست.

سال بعد، باشگاه خبرنگاران خارجی چین (FCCC) گزارشی را منتشر کرد که نشان می‌داد چگونه مقامات پکن در حال یافتن راه‌های جدیدی برای ارعاب روزنامه‌نگاران خارجی هستند که به دلیل آن شش نفر کشور را ترک کردند.

گزارش FCCC بیان می‌کند که این حملات نشان‌دهنده «دولت جسورانه چینی است که مایل است برای بی‌اعتبار کردن روزنامه‌نگاران خارجی و کار آنها تا حد زیادی تلاش کند». با این حال، این بیانیه خاطرنشان کرد که «هیچ یک از اینها باعث نشده است که روزنامه‌نگاران خارجی کار خود را انجام دهند، و نه سازمان‌های خبری بزرگ جهانی به دنبال داستان‌های مهم نیستند».

با ورودی های آژانس ها

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام