آرامش در اواخر صبح بیش از شنبه نوامبر در پتو دنجی از آرامش حومه شهر مستقر شده بود. ناگهان ، در هنگام انفجار در سطح استادیوم ، غرش پیروزمندانه راک اند رول شکست:

We will، we will rock yoتو

خواهیم کرد ، شما را لرزاندیم

برای تلفن های موبایل چیزی که آزاد شده است – گلدان کوبیدن ، بوق زدن ، فریادهای اولیه – از همه جهات در Maplewood ، نیوجرسی می ترکد. و در حالی که آهنگ دیگری از Queen از بلندگوهای عضلانی موجود در گاراژ خود رونق می گرفت ، Zack Kurland در لبه راه اتومبیل خود ایستاد ، دستانش مانند Rocky بلند شده بودند.

ما قهرمان هستیم

ما قهرمان هستیم

همسرش ، نینا كومار ، دوید و به آغوش او پرید.

به تازگی خبر رسیده بود که جو بایدن برنده انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 اعلام شده است و اکنون این دو در یک رقص بداهه پیروزی عمومی در هم می پیچند.

این لحظه یک تصویر نمادین آمریکایی را برانگیخت: یک ملوان جنگ جهانی دوم پس از خبر پیروزی در اروپا ، به طور خودجوش زنی را با لباس پرستار در میدان تایمز بوسید. فقط به جای VE Day ، این روز VB Day بود: پیروزی برای بایدن.

اما همه رقصیدن نبودند. پیروزی در جنگ خارجی یک کشور را متحد می کند. پیروزی در یک انتخابات این پتانسیل را دارد که اختلاف بیشتری ایجاد کند. و تا صبح روز یکشنبه ، برخی از جشن ها و عزاداری ها ذوب شده بود تا س difficultالی دشوار برای خانواده های دارای اختلاف و ملت متفرق افشا شود: حالا چه؟

درست است که تعداد بی سابقه بیش از 75 میلیون آمریکایی به بایدن ، رقیب دموکرات ، و همسر نامزد وی ، کامالا هریس ، اولین زن منتخب به عنوان معاون رئیس جمهور رای داده بودند. همچنین واقعیت این بود که بیش از 71 میلیون نفر دیگر باید با این مفهوم کنار بیایند که کاندیدای آنها – دونالد ترامپ ، رئیس جمهوری جمهوری خواه – به احتمال زیاد با بدترین عنوان خود یعنی بازنده شناخته می شود.

اگر وفاداران ترامپ در تمام شنبه ها شاخ می زدند ، احتمالاً برای پاک کردن شادی طرفداران بایدن از خیابان ها بود. و تنها امیدی که رهبر آنها به آنها ارائه داد ، نذر برای به چالش کشیدن در دادگاهها بود که وی ادعا کرد ، بدون مدرک ، انتخابات تقلبی بود.

در حال حاضر ، با امتناع از پذیرش عمومی نتایج انتخابات ، ترامپ دعوت از اختلاف در قطع رقص بود.

و برخی دعوت وی را پذیرفتند.

حامیان ترامپ تجمعات “توقف سرقت” را در خارج از پایتخت ایالت های سراسر کشور برگزار کردند ، گرچه فریاد آنها در مورد فساد در انتخابات گاهی به دلیل انتشار خبر پیروزی بایدن بود که تلفن های هوشمند را در همه جا روشن می کرد.

در ساکرامنتو ، کالیفرنیا ، فیلم ها برخوردهایی را ضبط می کردند که به حملات فیزیکی تبدیل می شدند. برخی از اعضای بدنبال پیراهن های چوگان سیاه و زرد را می پوشیدند که غالباً مربوط به پسران مغرور است ، یک گروه راست افراطی و طرفدار ترامپ که با خشونت آشنایی ندارند.

ویدئوی دیگری از سالم ، اورگن ، مردی را در لباس پسران مغرور نشان می دهد که اسپری فلفل را خالی می کند ، پس از آن جمعیت با یک مشت و یک چوب بیس بال یک وسیله نقلیه را زدند.

این لحظات کوچک نشان دهنده شکاف قابل توجهی در روان جمعی آمریکایی است که بایدن شنبه شب در سخنرانی خود سعی در بستن آن داشت. وی با ایستادن پرچم های آمریکایی در پشت سر خود ، گفت که زمان احیای روح ملت فرا رسیده است تا سه کلمه اول قانون اساسی را بپذیریم: “ما مردم”.

بایدن از روی تجربه می داند که دستیابی به چنین احساسات ساده چقدر دشوار است.

لحظه تاریخی دیگری که چندی پیش رخ نداد – انتخابات اولین رئیس جمهور سیاه پوستان این کشور ، باراک اوباما ، با بایدن به عنوان معاون رئیس جمهور – نیز باعث رقص در خیابان ها شد. و همچنین ، به عنوان یک لحظه بهبود یکپارچه سازی در نظر گرفته شد. این احساس دوام نیاورد.

اما بایدن هنوز نیاز به صدا زدن یک بار دیگر ، برای گرد هم آمدن ملت را تشخیص داد. وی گفت: “وقت آن است كه سخنان تند را كنار بگذاریم.” “برای کاهش دما. تا دوباره همدیگر را ببینیم. تا دوباره به حرف های یکدیگر گوش دهیم. “

به نظر می رسید که سخنان وی به همان نسبت به کل آمریکایی ها و کل کشور معطوف بوده است ، گویی که شکاف های شکاف ایجاد شده در طی چهار سال پر آشوب از زمان انتخاب ترامپ را تشخیص می دهد.

دوستی ها شکسته شده است. روابط در محل کار سرد شده است. اجتماعات خانوادگی با ترس از اینکه درخواست عبور نمک به نوعی منجر به نزاع سیاسی می شود ، تغییر کرده است.

در شهرستان مرسر واقع در ترامپ ، پنسیلوانیا ، یک معلم بازنشسته آموزش ویژه به نام بورلی گراهام ، یک دموکرات ، خبر بزرگ را روز شنبه با ریختن یک لیوان ویسکی عسل جشن گرفت. او آن را در نان تست بی صدا نوشید و سپس با کار تمیز کردن دستشویی مقابله کرد.

برای گراهام چهار سال سخت بود ، با اختلاف نظرهای سیاسی مختلف ، از جمله با پسران که از حمایت اوباما به حمایت از ترامپ رفتند. تمسخر وحشیانه دموکرات ها – به عبارت دیگر افرادی که او را دوست دارند – در رسانه های اجتماعی توسط اعضای کلیسا بسیار دشوار بود. انزجار آنها به قدری شیطانی بود که او برای شرکت در مراسم یکشنبه مشکل داشت.

یعنی وقتی مردم به کلیسا می رفتند. قبل از ویروس کرونا .

گراهام ، 65 ساله ، گفت: “من فقط فکر نمی کنم که هرگز مثل گذشته باشد.” “زیرا احساس می کردم فراتر از حد سیاسی است. شخصی بود. “

در آن سوی پنسیلوانیا ، 300 مایلی شرق در شهرستان مونرو ، یک فروشنده تلفن همراه به نام آستین گارونه گفت که فکر او به دلیل اینکه به کدام دوست دختر سابق رای داده است خسته شده است.

آنها در سال 2016 به دلیل سیاست از هم جدا شدند ، بیشتر اوقات پس از اینکه او به ترامپ رأی داد ، انتخاب او غیر قابل درک بود. این بار ، او برای تماس با وی ، ارسال پیام کوتاه و ارسال پیامهای فیس بوک طولانی ، همه برای ترغیب او برای رای دادن دیگر به ترامپ نبود.

گارونه ، 26 ساله ، گفت: “مردم فقط از ترامپ بسیار متنفر هستند.” “این یک واکنش احساسی است ، و آنها احساس عقل خود را از دست می دهند.”

وی گفت که به دوست دختر سابق خود ، که هنوز دوست صمیمی است ، گفته بود که اگر ترامپ بتواند نشان دهد که وی به عنوان یک زن دوجنسی حقوق وی را نقض کرده است ، به او رأی نمی دهد.

گارونه در نهایت تصمیم گرفت که رئیس جمهور چنین کاری نکرده است. اما او داوطلب نیست که در سال 2020 به ترامپ رأی داد.

وی گفت: “اگر او س asksال کند ، من به او می گویم.” “اما اگر نه ، من آن را ذکر نمی کنم.”

و در لوئیزویل ، کنتاکی ، وکیلی به نام داستین میک گفت که او زمان قابل توجهی را صرف تلاش برای گریز از منشعب سیاسی بین خود ، یک دموکرات ترقی خواه خود توصیف شده و خانواده اش در زادگاهش ترامپ ، اشلند ، 190 مایل تا مشرق

میک ، 54 ساله ، گفت: “ما شب را شروع می کنیم و می گوییم ، خوب ، هیچ بحثی در مورد سیاست نیست.” “اما به ناچار ، یک شوخی پرتاب خواهد شد ، یا چیزی پیش خواهد آمد ، و مردم پوز خواهند زد ، و صادقانه بگویم ، باید بگویم ، این روابط را متشنج کرده است. سخت است.”

وی گفت که به نظر می رسد او و اعضای خانواده اش حتی نمی توانند در مورد آنچه “واقعیت” است توافق کنند. آنها وب سایت های خبری راست را دنبال می کنند ، در حالی که وی طرفدار منابع خبری سنتی تر است که ترامپ پیروان خود را به بی اعتمادی تشویق کرده است.

میک ابراز امیدواری کرد که سخنان کم التهاب رئیس جمهور جدید باعث سهولت کار شود. و او گفت که اجازه نمی دهد سیاست مانع حضور در جمع های بعدی خانواده شود.

وی گفت: “آیا برخی از اعضای خانواده من تصمیم بگیرند که در برخی از مراسم ها شرکت نکنند زیرا من و شوهرم آنجا هستیم ، این امکان وجود دارد.”

صبح روز یکشنبه ، ظاهری از آرامش به Maplewood بازگشت. کورلند ، یک طراح دیجیتال و نوازنده ای که بلندگوهای گاراژ محله او را لرزاند ، چمن را چمن زد. همسر وی ، كومار ، یك روانشناس ، دو لابرادور سیاه پوست خانواده را پیاده روی كرد.

اینکه رئیس جمهور ایالات متحده بار دیگر در مورد انتخابات سرقت شده توییت می کرد ، مزاحم آنها نبود. آنها قبلاً در جاده خود از شادی رقصیده بودند.

Dan Barry c.2020 شرکت نیویورک تایمز