هند از نزدیک انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را تماشا کرده است و توجه به ماهیت واکنش در متن آگهی رسانه های هند در مورد جو بایدن و کامالا هریس به عنوان رئیس جمهور منتخب و منتخب جانشین سرگرم کننده بسیار سرگرم کننده بوده است – این در صورت عدم عقب نشینی دونالد ترامپ است تعجب بعید است. اشتیاق هند به هریس ، هندی-آمریکایی ، تبدیل شدن به اولین معاون زن رئیس جمهور ایالات متحده و خرد شدن سقف های شیشه ای قابل درک است. این یک داستان گرم کننده قلب است که در آن هندی ها به نوعی خود را به عنوان یک شرکت کننده در نظر می گیرند.

با این حال ، اهمیت بازنمایی هریس از نظر جنسیت ، هویت و قومیت او یک داستان آمریکایی است. سرازیر شدن احساسات در هند در فیس بوک ، اینستاگرام و توئیتر یادآوری می کند که معاون رئیس جمهور ما ونکایا نیدو است و در پراتیبا پاتیل ، سقف شیشه ای برای یک رئیس جمهور زن بسیار طولانی شکسته است. این عدم دیدگاه نیز مشهود است به روش هندی مسیر اصلی و رسانه های اجتماعی (تا حد زیادی) پیروزی بلیط بایدن-هریس را تفسیر کرده اند ، گویی ترامپ بین یک رابطه نزدیک بین هند و ایالات متحده ایستاده است.

نفرت رسانه های ترانس آتلانتیک و لیبرال ایالات متحده از ترامپ با ایجاد تأثیر ناگهانی بر رسانه های جهان ، نظر جهانی را تعیین کرد. هند نیز از این قاعده مستثنی نیست. محکوم کردن ترامپ ، به اشتراک گذاشتن الگوهای رفتاری و خرید از کلیشه های کلیشه ای که رسانه های غربی برای ترامپ رزرو می کنند ، مد روز است و اگرچه ممکن است در سیاست های داخلی ایالات متحده برجسته باشد ، این تلفیق شخصیت و سیاست ترامپ برای ارزیابی ماهیت هند و ایالات متحده مفید نیست روابط تحت چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده است. نقص شخصیت ترامپ باعث ایجاد یک تلویزیون عالی می شود ، اما در روابط دو جانبه بر اساس همگرایی استراتژیک هیچ نتیجه ای ندارد.

در صورت وجود ، روابط در حوزه های امنیتی و دفاعی در دوره ترامپ به اوج جدیدی رسید و در دوره تصدی وی هند همکاری رسمی خود را در معماری امنیتی به رهبری آمریکا رسمیت بخشید. اصطکاکات تجاری و مهاجرت همچنان تحریک کننده باقی مانده است ، اما اختلاف نظر در این جبهه ها مانعی برای پیشرفت کلی در روابط نبوده و قطعاً به این رابطه کمک کرده است که به نظر می رسد دولت ترامپ در سیاست ها و سیاست های داخلی هند دخالت ندارد. اهمیت این امر را نمی توان بیش از حد بیان کرد.

هند با هرکسی که آمریکا انتخاب کند کار خواهد کرد – و توییت های مودی حاکی از آن است که روند کار از قبل آغاز شده است – اما این فرض که در این مرحله زود باشد این است که روابط هند و آمریکا همانطور که پیش بینی شده در مسیر بایدن-هریس ادامه خواهد یافت یا حتی بهتر خواهد بود. ترامپ ممکن است مشعلی را به نهادهای چند جانبه برده و از توافق نامه های آسیب رساندن به قدرت نرم آمریکا خارج شده باشد ، اما این پیشنهاد که او می تواند میراث ناکامی خود را از طریق کارهای شیطانی و شخصیت خود به یادگار بگذارد ، یک تعمیم تنبل است.

در واقع ترامپ برای آسیا بسیار بهتر از اروپا بوده است ، واقعیتی که در گفتمان تحلیلی اقبال چندانی ندارد.

همانطور که گرگ شریدان در آن می نویسد استرالیایی، “بسیاری از جدی ترین منتقدان ترامپ … با تکرار عبادتانه انتقاد ترانس آتلانتیک از ترامپ ، در حالی که هیچ قدردانی از دیدگاه آسیایی ندارند ، ماهیت باریک مشتق و ناکافی نگاه بین المللی خود را نشان می دهند. البته ، در آسیا چینی ها اصلا ترامپ را دوست ندارند. اما پنج کشور آسیایی که به شدت به خاطر منافع ملی خود و در برابر تمایلات سلطه طلبی چین در منطقه ایستاده اند – ژاپن ، هند ، ویتنام ، سنگاپور و استرالیا – همه تجربه بسیار مثبتی از ترامپ داشته اند. “

با این حال ، از آنجا که دولت بایدن-هریس اکنون یک واقعیت است ، ارزش بررسی عواقب تغییر دو جانبه سیاسی محافظت در ایالات متحده را دارد. خارج از خفا ، تمرکز عمده دولت جدید کاهش چالش های سیاسی داخلی ، از جمله موج گسترده دوم همه گیری است. بین ویروس ، شغل و اقتصاد ، بایدن و هریس وقت زیادی برای تمرکز بر هند پیدا نمی کنند. به عنوان مثال ، توییت هریس در ابتدای هفته روز دوشنبه مناطق تمرکز دولت در حال انتقال را مشخص می کند.

.JoeBiden و من آماده دریافت هستم کووید -19 تحت کنترل. ما آماده بازسازی اقتصاد خود هستیم. ما آماده پاسخگویی به چالشهای بحران آب و هوا هستیم. ما آماده هستیم تا برای رفع نژادپرستی سیستمی اقدام کنیم. و ما آماده ایم که برای شما بجنگیم.

– Kamala Harris (@ KamalaHarris) 9 نوامبر 2020

اگرچه در کوتاه مدت این ممکن است به تداوم تبدیل شود ، اما چشم انداز بلند مدت سیاست بایدن-هریس در قبال هند به چند متغیر اصلی بستگی خواهد داشت. پرسنل خط مشی است. هریس از گوشه ای “مترقی” از حزب دموکرات می آید که در معناشناسی جدید مارکسیست است و سیاست او مبارزه طبقاتی و هویت های گروهی است. این واقعیت که مادر او هند است به این معنی نیست که ما شخصی در کاخ سفید داریم که به دنبال منافع هند است. وظیفه اصلی هریس به عنوان نماینده منتخب در قبال مردم آمریکا و قانون اساسی ایالات متحده است. اگر چیزی وجود داشته باشد ، ریشه های هندی ممکن است وزنی برای او ایجاد کند که در مورد هند هدف داشته باشد ، و این مجموعه ای از چالش ها در روابط دو جانبه است.

عموی هریس G Balachandran ، یک سیاست خود را برنده می داند ، معتقد است که خواهرزاده اش در مورد موضوعات صریح صحبت خواهد کرد و در مورد کشمیر صحبت خواهد کرد. ما نباید نظر او را در نظر بگیریم ، اما باید آنچه هریس می گوید را جدی بگیریم. شناخته شده نیست که سناتور آمریکایی از کالیفرنیا به سیاست خارجی علاقه مند است ، اما او از سال گذشته هند تصمیم گرفت ماده 370 را بخواند و وضعیت ویژه جامو و کشمیر را در مورد کشمیر صحبت کند.

هریس ، که سال گذشته مبارزات انتخاباتی خود را برای نامزدی دموکرات ها انجام می داد ، جدا از اینکه او یکی از تعدادی از قانون گذاران دموکرات برای انجام این کار بود ، خواستار استراتژی مداخله گر در مورد کشمیر شد. او در اکتبر گذشته ، طی یک رویداد در مورد کشمیر س askedال کرد ، وی گفته بود: “ما باید به کشمیری ها یادآوری کنیم که آنها در جهان تنها نیستند. ما در حال پیگیری وضعیت هستیم. اگر شرایط اقتضا کند ، باید مداخله شود. ”

سال گذشته ، هریس همچنین در حمایت از همیار نماینده هند کنگره آمریکایی ، پرامیلا جیاپال ، منتقد برجسته سیاست کشمیر هند حضور یافت. وزیر امور خارجه S Jaishankar از ملاقات با Jayapal امتناع ورزید ، زیرا کنگره ایالات متحده مصوبه ای راجع به کشمیر در مجلس نمایندگان منتقل کرد و از دولت نارندرا مودی خواست تا “محدودیت های ارتباطات و بازداشت های جمعی در جامو و کشمیر را هرچه سریعتر پایان دهد و مذهبی را حفظ کند. آزادی برای همه ساکنان. ”

قرار بود جایشانکار در حاشیه گفتگوی 2 + 2 سال گذشته در واشنگتن با قانونگذاران آمریکایی دیدار کند اما وقتی اعضای کنگره ایالات متحده حاضر به حذف جیاپال ، نماینده دیرهنگام هیئت نمایندگان نشدند ، از جلسه خارج شد. جیاپال همچنین از قانون اصلاحیه حقوق شهروندی هند انتقاد کرده بود و جایشانکار احساس کرد که موضع جیاپال “درک درست وضعیت J&K یا توصیف عادلانه کاری که دولت هند انجام می دهد” نیست.

EAM S Jaishankar در مورد گزارش هایی مبنی بر لغو دیدار هند با پرامیلا جیاپال ، نماینده کنگره ایالات متحده در مورد گزارش خود در مورد کشمیر: فکر نکنید که (گزارش) درک درستی از وضعیت J&K یا توصیف عادلانه کاری است که Govt هند انجام می دهد. من علاقه ای به ملاقات با او ندارم. pic.twitter.com/EkWFZcR1nr

– ANI (@ ANI) 20 دسامبر 2019

در یک توییت ، هریس از جیاپال حمایت کرده بود.

این اشتباه است که هر دولت خارجی بگوید چه کنگره ای در جلسات در Capitol Hill اجازه اعضا را می دهد. من کنار ایستاده ام RepJayapal، و خوشحالم که همکاران وی در مجلس نیز این کار را کردند. https://t.co/PpbDoB0zKB

– Kamala Harris (KenalaKaralaHarris) 20 دسامبر 2019

دشوار است که بگوییم آیا هریس ، در نقش جدید خود به عنوان معاون ، به موضع قبلی خود در مورد موضوعات داخلی و حساس به هند ، یا رویکرد ظریف تر صحبت کردن “خصوصی” و “سازنده” با دولت هند به جای اینکه بخواهد دهلی نو را در ملا public عام شرمنده کند. اشلی تلیس ، یکی از اعضای ارشد کارنگی ، معتقد است که دولت بایدن-هریس به هند “تصویب آزاد” درباره “لیبرالیسم یا تغییر شخصیت دموکراسی هند” نخواهد داد.

بایدن نیز ، در آستانه مبارزات انتخاباتی خود ، در هنگام رونمایی از یک سیاست نامه برای “مسلمانان آمریکایی” از هند خواسته بود تا “حقوق شهروندان کشمیری را” بازگرداند و اعلام کرده بود که “از اقدامات دولت هند ناامید شده است. با اجرای و پس از آن ثبت ملی شهروندان در آسام و تصویب قانون اصلاحیه تابعیت به قانون گرفته شده است. “

برخی از آنها می تواند سخنان نظرسنجی باشد که برای حوزه انتخابیه مسلمانان بایدن به وجود آمده است ، اما این مواردی است که بندرت فراموش نمی شود. بایدن از زمان فعالیت خود به عنوان سناتور در دهه 1970 ، در مورد توافق هسته ای و هسته ای و مبارزه با تروریسم ، یکی از متحدان مهم هند در فعالیت های طولانی مدت خود بوده و تعهد خود در توسعه روابط آمریکا و هند را به عنوان یک پرونده ثبت کرده است.

با این حال ، دوره تصدی وی به عنوان رئیس جمهور همزمان با یک زمان آشفته در حزب دموکرات است که اختلافات عمیقی بین میانه روها و “ترقی خواهان” به وجود آورده است.

بایدن مبارزات انتخاباتی خود را به عنوان مرکز گرا اداره می کرد ، اما باید دید که در یک مهمانی که چرخش سختی به چپ گرفته است ، چقدر فضای مانور پیدا می کند. رئیس جمهور منتخب دیدگاهی جناحی برنی سندرز داشت که شانس هیلاری کلینتون را در سال 2016 تضعیف می کند و مجبور شد برای عبور از خط پایان این بار با “ترقی خواهان” معامله فاوستی را انجام دهد – و این خود را در برابر مبارزات کشش ها و فشارهای داخلی

نیویورک تایمز گزارش می دهد که جناح “چپ مترقی” یک لیست سیاه گسترده برای انتصابات احتمالی بایدن که آنها دوست ندارند آماده کرده است. آنها می خواهند متحدان خود مانند سناتور برنی سندرز از ورمونت را به پست های برتر دولتی ارتقا دهند. و آنها حتی احتمال دور زدن تصویب سنا را برای پر کردن نقش های قوه مجریه در نظر می گیرند. “

حال ، این برای سیاست دولت بایدن-هریس در هند به چه معناست؟ در یک حزب که طبق خط نسلی تقسیم شده است ، فعالان جوان (که تقریباً به سمت چپ متمایل هستند) ممکن است هریس را مجبور کنند – اگر نه بایدن – به ورود سیاست های هویت و جنگ های فرهنگ آمریکایی در شکل گیری سیاست ها درباره موضوعاتی مانند حقوق بشر. و این ممکن است شامل اتخاذ موضع مداخله گرایانه در مورد آنچه چپ دموکرات مدعی است “تغییر هند از اعتبار لیبرال دموکراتیک” است – پیش نمایشی که قبلاً در مقاله سیاست بایدن درباره مسلمانان آمریکایی دیده ایم.

همانطور که در بالا ذکر شد ، یکی از مهمترین دلایل توسعه سریع شراکت هند و ایالات متحده – علیرغم نقشی که چین بازی کرده است – این بود که دولت ترامپ از عادت آمریکایی برای مداخله در تصمیمات حاکمیت یک هم دموکراتیک که پس از موعد مقرر گرفته می شود ، دور شد. تصویب از پارلمان. این می تواند سیاست معاملاتی ترامپ بیش از هرگونه تعهد به آرمان های بالاتر باشد ، اما بسیار مناسب هند بود.

هند به عنوان یک دموکراتیک انتظار دارد که سایر کشورها به تصمیمات حاکمیت خود که منعکس کننده خواست مردم است احترام بگذارند و بعید به نظر می رسد که هرگونه موضع گیری از سوی دولت بایدن-هریس در مورد مسائلی مانند کشمیر یا CAA طنز آمیز باشد. دهلی نو ممکن است هر حرکتی را در این جبهه به عنوان تداخل در سیاست های داخلی خود تعبیر کند – و می توان اطمینان داشت که به جای فشار دادن دست ، چنین تلاشی را انجام می دهد. اگر ایالات متحده واقع گرایی را در روابط بین المللی جایگزین سیاست های هویت بیدار کند ، دهلی نو خود را در برابر تفسیر مغرضانه سیاست های داخلی خود پاسخگو نخواهد دید.

ما از دوران پس از جنگ سرد دور شده ایم ، وقتی که آموزشهای آموزشی از آمریکا در مورد دموکراسی و لیبرالیسم برای دموکراسی های سراسر جهان تجویز می شد. معادله قدرت جهانی برای چنین وضعیتی مساعد نیست و ایالات متحده هرگونه اقتدار اخلاقی برای ایراد چنین خطبه هایی را از دست داده است – نه این که هند برای چنین مداخله ای قانونی جلوه کند.

در پایان ، همزمان با تغییر موقعیت ایالات متحده و هند در یک مرحله انتقالی در سیاست بین الملل ، ظهور چین به عنوان یک قدرت جهانی هم افزایی نزدیک در روابط استراتژیک را تضمین می کند. با کمی دقت ، این هم افزایی ممکن است در روابط تجاری گسترش یابد و ارتباطات بین مردم نیز برقرار باشد. با این حال ، دولت جدید در کاخ سفید باید در برابر وسوسه “اصلاح” کشمیر مقاومت کند. این غیراخلاقی نیست که ممکن است دولت پر از اشمالتز بایدن را تحجر کند ، فقط رئالیسم است.