لندن: با توجه به اینکه تقریباً تمام مخالفان کرملین قبلاً زندانی یا در تبعید بودند و رسانه های روزنامه نگاری لیبرال و سازمان های حقوق بشر مجبور به تعطیلی شدند، به نظر می رسید که سال ها سرکوب در روسیه موفقیت آمیز بوده است.

اما در عرض تنها سه هفته، سازمان‌های امنیتی و دادگاه‌های روسیه تعدادی از موانع جدید را در مبارزه با دشمنان، جاسوسان و خائنان ادعایی شکسته‌اند.

دستگیری ایوان گرشکویچ، نویسنده وال استریت ژورنال در 29 مارس، یادآور خطرات مرتبط با سفر، صحبت با منابع و صرفاً انجام کارهایشان برای معدود روزنامه نگاران غربی هنوز در روسیه بود.

آخرین باری که مسکو یک روزنامه‌نگار آمریکایی را به اتهام جاسوسی بازداشت کرد – اتهامی که گرشکویچ، روزنامه‌اش و دولت ایالات متحده همه آن را قویاً رد می‌کنند – سال 1986 بود، زمانی که کشور هنوز تحت حاکمیت کمونیستی شوروی بود.

سپس روز دوشنبه، ولادیمیر کارا مورزا، سیاستمدار مخالف به جرم خیانت و انتشار “اطلاعات نادرست” در مورد جنگ روسیه در اوکراین زندانی شد. 25 سال حبس او سه برابر بیشتر از محکومیت هایی بود که قبلاً به دلیل صحبت علیه تهاجم روسیه صادر شده بود.

روز بعد، حامیان الکسی ناوالنی، برجسته‌ترین منتقد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه که به اتهام کلاهبرداری و تحقیر دادگاه محکوم به 11 تا 1/2 سال است، گفتند که او برای اولین بار توسط نگهبانان زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با اتهامات جدیدی روبرو شده است. پنج سال دیگر برای خنثی کردن مقامات زندان.

کرملین می‌گوید درباره تصمیمات دادگاه حرفی ندارد و رفتار ناوالنی مربوط به سرویس زندان است. پوتین به روس ها گفته است که غرب به دنبال استفاده از خائنان به عنوان “ستون پنجم” برای ایجاد اختلاف و در نهایت نابودی روسیه است.

از اواسط ماه مارس، پارلمان روسیه همچنین قوانین سانسور را در مورد آنچه مردم می توانند در مورد نیروهای مسلح این کشور بگویند را گسترش داده و به تمدید مجازات خیانت به حبس ابد به جای 20 سال رای داده است.

پدر یک دختر روسی که نقاشی ضد جنگ کشیده بود به دو سال زندان محکوم شد و در کشور همسایه بلاروس در هنگام تلاش برای فرار بازداشت شد. این هفته یکی دیگر از سیاستمداران اپوزیسیون، ایلیا یاشین، درخواست تجدیدنظر خود را علیه محکومیت 8 سال و نیم به دلیل انتشار “اطلاعات نادرست” در مورد نیروهای مسلح از دست داد.

«حرکتی به سوی نوع واقعی رژیم توتالیتر وجود دارد. نیکلاس تنزر، کارشناس ارشد مرکز تحلیل سیاست اروپا و یکی از دوستان شخصی کارا مورزا، گفت: این یک سال و نیم پیش قابل درک بود، اما اکنون به مقیاس کامل تبدیل شده است.

حکم بازداشت

این روند از 17 مارس، زمانی که پوتین توسط دادگاه کیفری بین المللی متهم به جنایات جنگی شد، شتاب گرفت. اگرچه روسیه از نظر قانونی آن را فاقد اعتبار دانست، با توجه به اینکه این کشور عضوی از دیوان کیفری بین‌المللی نیست، اما حکم بازداشت این واقعیت را برجسته می‌کند که پوتین راه بازگشتی ندارد – و بنابراین چیزی برای از دست دادن – در رابطه با روابط با غرب.

تنزر در یک مصاحبه تلفنی گفت: «به نظر می‌رسد که پوتین واقعاً به آنچه غرب فکر می‌کند اهمیتی نمی‌دهد… او فقط می‌خواهد همه چیز را در سرکوب و جنگش انجام دهد».

ماریا آلیوخینا، یکی از اعضای گروه پانک فمینیست Pussy Riot که نزدیک به دو سال را در یک مستعمره کیفری روسیه به دلیل اعتراض به کرملین گذراند، رفتار پوتین و مقامات با ناوالنی و کارا مورزا را “سادیسم خالص” توصیف کرد. .

آنها در جنگ هستند و در حال شکست دادن جنگ هستند. و آنها از این بابت عصبانی هستند. آنها از روی ناتوانی، از ترس، از خشم، ترکیبی از همه این چیزها، انتقام می گیرند. من فکر نمی‌کنم از این نظر متوقف شوند رویترز.

“شما احتمالا فکر می کنید که نمی تواند بدتر باشد، اما می تواند.”

“دارند او را می کشند”

ترس در میان حامیان ناوالنی و کارا مورزا – که هر دو پس از زنده ماندن از تلاش های مسموم شده در گذشته که مسئول آن را سرویس های امنیتی می دانند اما کرملین آن را رد می کند – در وضعیت نامناسبی قرار دارند – این است که ممکن است از دوران طولانی زندان خود جان سالم به در نبرند.

متحدان ناوالنی هفته گذشته گفتند که او دچار کاهش وزن ناگهانی و درد حاد معده شده بود که آنها را به تلاش دیگری برای مسمومیت آهسته مشکوک کرد.

ماریا پوچیخ، همکار او گفت: «آنها دارند ناوالنی را در زندان می کشند. سرویس زندان روسیه به درخواست برای اظهار نظر پاسخی نداد.

تنزر گفت که کشته شدن کارا مورزا یا ناوالنی ابراز خشم را برانگیخته است، اما پوتین ممکن است محاسبه کند که غرب در واکنش به این اقدام دیگر نمی تواند انجام دهد، با توجه به اینکه قبلاً موجی از تحریم ها را علیه مسکو اعمال کرده و دشمن خود اوکراین را مسلح می کند.

کرملین ممکن است از رفتارش با گرشکویچ و روس های زندانی دستاوردهای کوتاه مدتی به دست آورد. تجربه اخیر حاکی از آن است که این آمریکایی ممکن است در مبادله زندانیان مورد معامله قرار گیرد، در حالی که پرونده ناوالنی و کارا مورزا به خنثی کردن شناخته شده ترین دشمنان پوتین کمک می کند و دیگران را از صحبت کردن باز می دارد.

اما ممکن است خطرات بلندمدتی در ایجاد نمادهای قدرتمند یا حتی شهدا برای مخالفان وجود داشته باشد.

موقعیت پوتین اکنون در معرض تهدید نیست، اما تاریخ از نمونه هایی از زندانیان سیاسی سابق کم ندارد – از واسلاو هاول در چکسلواکی و نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی تا میشل باشله شیلی – که زندان را با ریاست جمهوری عوض کرده اند. پس از مرگ مهسا امینی زنی 22 ساله در سپتامبر گذشته در بازداشت پلیس اخلاق کشور، اعتراضات سراسری ایران را فرا گرفت.

اوگنیا همسر کارا مورزا پس از محکومیت وی در روز دوشنبه گفت: «هر رژیم دیکتاتوری خود را شکست ناپذیر می‌داند، اما هر رژیم دیکتاتوری در نهایت سقوط می‌کند.

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام