پرونده – این عکسهای پرونده 5 ژانویه 1981 ، پیتر ویلیام ساتکلیف ، 35 ساله ، زیر پتو در سمت راست را نشان می دهد که توسط افسران پلیس از دادگاه دادگستری دوسبوری در دوزبری هدایت می شود. در روز جمعه ، 13 نوامبر سال 2020 ، سرویس زندان انگلیس گفت که قاتل زنجیره ای پیتر ساتکلیف – معروف به “چاک دهنده یورکشایر” در بیمارستان درگذشت. ساتکلیف پس از محکومیت به قتل 13 زن در شمال انگلستان بین سالهای 1975 و 1980 در حال گذراندن حبس ابد بود.

لندن: قاتل زنجیره ای انگلیسی معروف به “Ripper Yorkshire” روز جمعه درگذشت ، خاطرات ناراحت کننده قتل عام را که در اواخر دهه 1970 ترس در سراسر شمال انگلیس ایجاد می کرد زنده کرد. او 74 ساله بود.

پیتر ساتکلیف به جرم قتل 13 زن در یورکشایر و شمال غربی انگلیس بین سالهای 1975 تا 1980 در زندان بود. رسانه های انگلیسی گزارش دادند که وی پس از آزمایش مثبت کووید -19 و از تعدادی بیماری زمینه ای رنج می برد.

حملات وحشیانه ساتکلیف به زنان جوان با ناکامی های پلیس باعث شد که وی بتواند از دستگیری فرار کند و به قتل ادامه دهد. تعقیب و گریز شکارچی یکی از بزرگترین شکارها در تاریخ انگلیس بود که حدود 5/2 میلیون ساعت به تلاش برای گرفتن او پرداخت. اما بعداً پرسش ها نشان داد كه چگونه محققان سرسخت به نظریه های اولیه خود درمورد این پرونده پایبند بوده اند ، و بدون توجه به شواهد متناقض و اتلاف وقت ، نظریه های اصلی خود را از دست داده اند.

خبر درگذشت ساتکلیف عصبانیت بسیاری را که در آن سالها زندگی کرده بودند زنده کرد.

ریچارد مک کان 5 ساله بود که مادرش ، ویلما ، اولین قربانی قتل ساتکلیف شد. عکسهای ویلما در طول چهار دهه گذشته هر زمان که ساتکلیف خبر می داد بارها و بارها نشان داده شده است و به یاد مک جوان مادر جوان خود می افتد ، مادر که فقط 28 سال داشت که در نزدیکی خانه آنها در لیدز درگذشت.

مک کان به گفت: “یک نکته مثبت در این مورد این است که ما در مورد او بسیار کمتر خواهیم شنید و دیگر هیچ یادآوری درباره آنچه که در آن سالها اتفاق افتاده است نخواهیم داشت.” بی بی سی.

ساتکلیف ، که در سن 15 سالگی مدرسه را ترک کرد ، قبل از اینکه یک حفار قبر و راننده کامیون شود ، کارهای بیهوده ای انجام داد. حملات او در ژوئیه سال 1975 در شهر کیگلی در غرب یورکشایر آغاز شد ، جایی که او یک زن را با چکش کتک زد و سپس او را با چاقو خرد کرد. یک ماه بعد ، زن دیگری با جراحات مشابه در 12 مایلی هالیفاکس پیدا شد.

دو قربانی جان سالم به در بردند ، اما پلیس در ابتدا نتوانست جنایات را به هم پیوند دهد. داد و بیداد ساتکلیف ادامه داشت.

ویلما مک کان ، کارگر رابطه جنسی ، نیز با چکش مورد حمله قرار گرفت و سپس دو ماه بعد با چاقو مورد حمله قرار گرفت و قربانی اولین قتل عام سوتکلیف در 30 اکتبر شد.

ساتکلیف بعداً به پلیس گفت: “بعد از اولین بار ، من نفرت نسبت به روسپی ها را ایجاد کردم و در آنها ابراز نفرت کردم ، تا دلیل این که چرا به ویلما مک کان حمله کرده و او را کشته بودم توجیه کنم.”

اقدامات وی تا زمان دستگیری در 2 ژانویه 1981 در شهر شفیلد انگلیس بدون کنترل ادامه یافت. ساتکلیف در یک مصاحبه 24 ساعته فوق العاده با پلیس اعتراف کرد که او Ripper بود ، اما در طول دادگاه خود قتل ها را انکار کرد.

در 22 مه 1981 ، در دادگاه جنایی مرکزی لندن ، ساتکلیف به 13 قتل و هفت اتهام به قتل محکوم شد. وی به 20 حبس ابد همزمان محکوم شد.

گزارشی دو دهه بعد نتیجه گرفت که ساتکلیف احتمالاً بیش از جنایاتی که برای آنها محکوم شده بود مرتکب جنایات شده است.
ساتکلیف بعداً ابراز تعجب کرد که توانست این همه مدت ادامه دهد.

وی گفت: “این فقط یک معجزه بود که آنها من را زودتر دستگیر نکردند – آنها همه حقایق را داشتند.”

یکی از دلایل عدم موفقیت پلیس در دستگیری ساتکلیف این بود که افسران ارشد توسط نوار کلاهبرداری و نامه های شخصی که ادعا می کرد چاک دهنده است گمراه شدند.

همچنین بعداً پرس و جوها نشان داد كه افسران مملو از اطلاعات هستند و سیستم كارت ایجاد شده برای ردیابی داده ها به طور نامناسب ارجاع داده می شود و باعث می شود حقایق اصلی جابجا نشوند. جزئیات مربوط به ظاهر ساتکلیف ، مانند شکاف بین دندان ها و اندازه 7 فوت او ، پرچم گذاری نشده است.

در واقع پلیس قبل از دستگیری 9 بار با ساتکلیف مصاحبه کرد. در طول یکی از آن مصاحبه ها ، افسران تصویری از چاپ چکمه چاک دهنده را در نزدیکی یکی از قربانیانش به او نشان دادند ، اما آنها متوجه نشدند که او چکمه های مورد نظر را پوشیده است.

در یك اشتباه اشتباه دیگر ، زنی كه از یكی از حملات ساتكلیف جان سالم به در برد ، مارسلا كلاكستون ، به پلیس كمك كرد تا نقاشی مظنون را تولید كند كه بعداً دقیق بودن آن ثابت شد. اما شهادت وی توسط پلیس با تخفیف روبرو شد ، زیرا او فکر می کرد او یک قربانی چاک دهنده نیست زیرا وی روسپی نیست.

در میان بسیاری از اشتباهاتشان ، افسران ارشد تحقیق در مورد این قضیه همچنان مشغول این نظریه بودند که Ripper در درجه اول کارگران جنسی را که قربانیان “بی گناه” نبودند ، هدف قرار داد.

اعضای خانواده گفتند که این نگرش غم و اندوه آنها را بیشتر می کند. آنها و آنها با استفاده از کانون توجه مرگ ساتکلیف خواستار عذرخواهی پلیس غربی یورکشایر برای زبان و لحن مأموران برای توصیف قربانیان شدند.

ریچارد مک کان گفت که وقتی جین مک دونالد 16 ساله در سال 1977 کشته شد ، پلیس او را اولین قربانی “بی گناه” چاک دهنده نامید.

وی گفت: “این واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد ،” من از اینكه با ساتكلیف و همه جنایات وی در ارتباط باشم و احتمالاً به روشی كه بسیاری از افراد در جامعه از پایین نگاه می كردند و پلیس و برخی رسانه ها شرمنده ام – توصیف برخی از زنان به عنوان بی گناه و برخی نه چندان بی گناه. “

ساعاتی پس از مرگ ساتکلیف ، رئیس پاسبان جان رابینز از پلیس غرب یورکشایر ، به دلیل “ناراحتی و اضطرابی که زبان ، لحن و اصطلاحات مورد استفاده افسران ارشد در آن زمان برای همه اقوام ایجاد کرده بود” عذرخواهی کرد.

وی گفت: “چنین زبان و نگرشی ممکن است بازتاب دهنده نگرشهای گسترده جامعه در آن روز باشد ، اما آن زمان مانند اکنون اشتباه بود.” “تعداد زیادی از افسران برای شناسایی و محاکمه پیتر ساتکلیف تلاش کردند و مایه شرمساری است که سخت کوشی آنها تحت الشعاع افسران ارشد زبان که در آن زمان استفاده می شد تحت الشعاع قرار گرفت ، که هنوز هم اثر آن توسط بستگان زنده مانده احساس می شود.”

برایان بوث ، رئیس فدراسیون پلیس غرب یورکشایر ، گفت بسیاری از همکاران وی که در دهه 1970 بزرگ شدند انگیزه پلیس شدن را داشتند زیرا آنها می خواستند جامعه را از افرادی مانند Sutcliffe محافظت کنند.

بوث گفت: “از زمان کودکی در یورکشایر غربی ، زمانی که او در حال وحشت بود ، می توانم بگویم که فعالیت های او باعث ترس در سراسر منطقه شده بود.” “قلب من به همه خانواده های آسیب دیده از دست دادن عزیزانشان می رسد ، اما من شخصاً در سوگ مرگ این هیولا عزادار نخواهم شد.”