یک کارشناس نظامی ایالات متحده پیشنهاد ساخت صخره های مصنوعی را برای خنثی کردن فرود یک آبی خاکی چین در سواحل تایوان و پیچیده تر کردن عملیات سطح دریایی و زیر آب آن در نزدیکی سواحل این کشور داده است.

ساختمان‌های کم‌هزینه و طولانی مدت مزایای اقتصادی و اکولوژیکی دیگری از جمله ترویج گردشگری و جذب و حفظ حیات دریایی را نیز ارائه می‌دهند.

این ایده سناریوی وحشتناکی را به تصویر می‌کشد که در آن کشتی‌های چینی در بحبوحه نبردهای شدید دریایی واژگون می‌شوند که نیازمند آزادسازی منابع چینی است. در نتیجه، اقدامات آن به میزان قابل توجهی کند می شود و به مدافعان تایوانی فرصت های متعددی برای آزار مهاجمان می دهد.

در همین حال، لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده گفت که واشنگتن به تایوان کمک نظامی «قابل توجهی» با هدف بازدارندگی چین ارائه خواهد کرد.

آستین گفت که خوشحال است که “ایالات متحده به زودی کمک های امنیتی قابل توجهی را به تایوان از طریق (PDA) اختیارات عقب نشینی ریاست جمهوری (PDA) که کنگره در سال گذشته مجوز داد، ارائه خواهد کرد.”

واشنگتن می‌تواند از PDA برای تسلیح تایوان استفاده کند، درست مانند اینکه اوکراین را مسلح کرده است.

به گفته اسکات ساویتز، مهندس ارشد در شرکت RAND، صخره های مصنوعی ابزار اصلی چین را برای “حرکت سریع مقادیر زیادی پرسنل و تجهیزات در طول یک تنگه 100 مایلی و داخل جزیره” با نیروهای “دریایی” مختل می کند. حمل و نقل هوایی نمی تواند سخت افزار نظامی و زیرساخت های فوق العاده سنگین جرم و حجم را بالا ببرد.

تایوان تنها چند مکان بالقوه برای فرود دارد، مانند سواحل و عمق آب مورد نیاز برای پشتیبانی از هجوم و فرود هواپیمای آبی-خاکی. بنابراین موانع فیزیکی غیرمنفجره می‌توانند به اندازه مین‌های دریایی، پهپادهای هوایی و دریایی انفجاری و توپخانه‌های تفنگ و موشک در متوقف کردن یک ناوگان دریایی ورودی مؤثر باشند.

USS Guardian در سال 2013 پس از گیر افتادن بر روی مرجانی در فیلیپین از رده خارج می شد. سپس، در سال 2015، یک کشتی جنگی فرماندهی سیلیفت نظامی ایالات متحده برای بیش از یک هفته در صخره ای نزدیک به اوکیناوا گرفتار شد.

کشتی‌های باری بزرگ در سال گذشته دو بار به صخره‌ها برخورد کرده‌اند، ابتدا در دریای اردن در سپتامبر 2022 و یک بار در شرق بلیز در مارس 2023.

علاوه بر این، اگر چین تلاش کند صخره‌ها را منفجر کند، ممکن است قطعاتی از سازه سقوط کنند و خطراتی را در مناطق دیگر ایجاد کنند. ناگفته نماند که از مهمات و منابع اضافی که می توان از آنها در جاهای دیگر استفاده بهتری کرد، مخصوصاً در مراحل اولیه مبارزه، استفاده کرد.

صخره های مصنوعی نزدیک شدن به سواحل تایوان را برای عملیات آبی خاکی یا دریایی چین بسیار دشوار و زمان بر می کند. با این حال، این پیشنهاد تنها بخشی از مشکلات دفاعی نظامی تایوان را حل می کند زیرا فرود آبی خاکی تنها گزینه چین نخواهد بود.

در طی عملیات تایوان، این عملیات به طور همزمان برای تضعیف نیروی دریایی جمهوری چین (RoCN) و نیروی هوایی RoC با استفاده از موشک های هوایی، زمینی و دریایی و حمله به اهداف زمینی مانند انبارهای مهمات، فرماندهی و کنترل انجام می شود. مراکز و رادارهای پدافند هوایی

با توجه به مزیت عظیم آنها در تعداد، فناوری، تدارکات و آموزش، اغراق نیست اگر ادعا کنیم که PLA اساساً بدون هیچ مشکلی این مسئولیت ها را انجام می دهد.

همراه با جنگنده بمب افکن های زمینی مانند J-11، J-16، J-10، J-20، Su-30 MKK، Su-35، و بمب افکن های استراتژیک حامل موشک H-6K و جت هایی مانند J- 15 از ناوهای هواپیمابر مانند لیائونینگ و شاندونگ، تایوان توسط صدها کشتی، اعم از کشتی های جنگی دریایی و دریایی غیرنظامی محاصره خواهد شد.

پهپادهای شناسایی تهاجمی و ISR مانند TB-001، BZK-005 و CH-7 با ارائه مداوم اطلاعات هدف گیری در اهداف زمینی و دریایی تایوان از آنها پشتیبانی می کنند. اگر توافق سیاسی حاصل نشود و نبرد ادامه یابد، جزیره در نهایت تجهیزات نظامی خود را از دست خواهد داد زیرا فاقد هرگونه عمق استراتژیک برای بازنشستگی است.

بنابراین، فرود آبی خاکی تنها بخشی از حمله چین به تایوان است و حتی اگر متوقف شود، از دست دادن بقیه نیروهای چینی کافی است تا دولت و مردم جزیره یک واقعیت انجام شده را رقم بزند.

علاوه بر این، صخره‌ها تنها از سواحل آشیانه کشتی‌های بدون سرنشین زیر آب (UUV) و قایق‌های فرود آبی‌خاکی بزرگ‌تر محافظت می‌کنند، نه جوخه‌های کوچک قورباغه‌های عملیات ویژه دریایی را از رسیدن به جزیره از یکی از سواحل سنگی متعدد تایوان.

این نیروهای ویژه قادر به انجام وظایف مختلفی مانند سرنگونی مراکز فرماندهی مهم و رادارهای پدافند هوایی یا دادن مخفیانه به بمب افکن ها و رزمناوهای چینی اطلاعات دقیق هدف گیری هستند.

به عبارت دیگر، منطقی نخواهد بود که دفاع نظامی تایوان تنها در یک زمینه (جلوگیری از فرود آبی خاکی چین) موفق باشد در حالی که بقیه سیستم نظامی آن شکست می خورد.

اگر تایوان بخواهد در برابر هرگونه تهاجم نظامی چین مقاومت کند و آن را شکست دهد، باید نیروهای هوایی و دریایی خود را کاملاً منحل کند تا بتواند نیروهای زمینی خود را برای رسیدن کمک نظامی آمریکا یا ژاپن نجات دهد.

در عوض، رسیدن بعدی کمک های نظامی خارجی به سرنگونی نهایی ارتش تایوان سرعت می بخشد. داشتن کشتی های جنگی و ناوهای هواپیمابر در تنگه تایوان در کنار ارتش RoC تنها راه برای داشتن شانس واقعی برای دفع تهاجم چین است.

با این حال، حفظ حضور دائمی در تنگه‌ها مجموعه‌ای از نگرانی‌های سیاسی خاص خود را دارد زیرا انجام این کار می‌تواند چینی‌ها را به حمله تحریک کند، زیرا ممکن است آن را تهدیدی مستقیم برای تمایل خود برای اتحاد مجدد بدانند.

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام