شاخص جهانی آزادی مطبوعات منتشر شده توسط سازمان غیرانتفاعی گزارشگران بدون مرز اخیراً در هند خبرساز شده است، پس از این رتبه بندی نشان می دهد که دهلی نو در زمینه آزادی مطبوعات حتی از کابل عقب است.

روز یکشنبه، س جایشانکار، وزیر امور خارجه نیز دیدگاهی بدبینانه نسبت به این رتبه بندی داشت – هند در بین 180 کشور در جایگاه 161 قرار دارد و پس از کشورهایی مانند افغانستان (152)، پاکستان (150) و سومالی (141) قرار دارد. در طول جلسه تعاملی در مورد سیاست خارجی دولت مودی، هنگامی که از S Jaishankar در مورد عملکرد ضعیف هند سؤال شد، واکنش نشان داد: «از تعداد ما شگفت زده شدم. فکر می‌کردم غیرقابل‌کنترل‌ترین مطبوعات را داریم و کسی اساساً اشتباه می‌کند.

«افغانستان از ما آزادتر بود. می توانید تصور کنید؟ ببینید، اینها همه منظور من است، من شاخص دموکراسی، شاخص آزادی، شاخص آزادی مذهبی و شاخص آزادی مطبوعات را می بینم.

او کل این تمرین را «بازی‌های فکری» نامید و افزود که این‌ها راه‌هایی برای انجام بازی‌های فکری است که مانند پایین آوردن رتبه کشوری است که شما دوست ندارید در حالی که دیگران آن را دوست ندارند.

همچنین بخوانید : استعمار نو غرب؟ چرا هند شاخص های ادراک مبتنی بر عقیده را رد می کند که در آن افغانستان و هنگ کنگ بهتر عمل می کنند

اما چه کسی این رتبه بندی را تعیین می کند؟ این رتبه بندی دقیقا چگونه تعیین می شود؟ در اینجا یک نگاه است.

شاخص جهانی آزادی مطبوعات چیست؟

شاخص جهانی آزادی مطبوعات، رتبه‌بندی سالانه کشورهاست که سطح آزادی رسانه‌ها را ارزیابی می‌کند. از سال 2002، هر سال توسط گروه گزارشگران بدون مرز منتشر می شود.

برای ناآگاهان، گزارشگران بدون مرز یا گزارشگران بدون مرز (RSF) یک ناظر رسانه ای جهانی است که مقر آن در پاریس است. به گفته وب سایت آنها، آنها نه “اتحادیه کارگری و نه نماینده شرکت های رسانه ای” هستند. این سازمان در سال 1985 تأسیس شد و در طول سالها دارای وضعیت مشورتی با سازمان ملل متحد، یونسکو، شورای اروپا و سازمان بین المللی فرانکفونی (OIF) است.

آشکارترین ابتکار RSF این است که شاخص جهانی آزادی مطبوعات، شاخصی برای کیفیت روزنامه نگاری نیست.

چگونه رتبه بندی را تعیین می کند؟

رتبه بندی RSF بر اساس پاسخ کارشناسان به پرسشنامه 83 سوالی است. این پرسشنامه برای سازمان های غیردولتی مختلف آزادی بیان ارائه می شود که بسیاری از آنها توسط RSF، شبکه ای متشکل از 150 خبرنگار و محقق، حقوقدانان و فعالان حقوق بشر تامین می شود.

این پرسشنامه برای محاسبه امتیازات در شش پارامتر در شاخص – کثرت گرایی، استقلال رسانه، محیط رسانه ای و خودسانسوری، چارچوب قانونی، شفافیت و کیفیت زیرساخت های حمایت کننده از تولید اخبار و اطلاعات استفاده می شود.

سوالات بیشتر در قالب های “بله و نه” یا چند گزینه ای هستند. یکی از نمونه های سوال پرسیده شده این است که “در 12 ماه گذشته، آیا مقامات در پاسخ به ارسال یا اشتراک گذاری محتوای روزنامه نگاری حساب ها را مسدود کرده اند یا پست هایی حذف شده اند؟”

همراه با پرسشنامه، RSF همچنین سوء استفاده های کمی و اعمال خشونت علیه روزنامه نگاران را ترکیب می کند تا به امتیاز کلی شاخص جهانی مطبوعات برسد.

بر اساس این داده ها، RSF امتیاز خود را جمع آوری می کند که در پنج دسته قرار می گیرد. اگر امتیاز بین 85 تا 100 باشد، شما در رده سبز قرار می گیرید که به این نکته اشاره می کند که آزادی مطبوعات “خوب” است. رتبه بعدی رده رضایت بخش 70-85 امتیاز است. سومین مقوله مشکل ساز است که در آن کشورها بین 55 تا 70 امتیاز کسب می کنند. رده های چهارم و پنجم رده های سخت و بسیار جدی هستند که امتیاز آنها به ترتیب 40-55 و 0-40 امتیاز است.

رتبه بندی امسال چه چیزی را نشان می دهد؟

شاخص جهانی آزادی مطبوعات که در 5 می امسال منتشر شد، تصویری نه چندان زیبا برای هند ترسیم کرد. رتبه هند را از 150 به 161 رساند که 11 پله سقوط کرده است. جالب اینجاست که وقتی این رتبه بندی در سال 2002 آغاز شد، هند در ابتدا در رده 80 قرار گرفت.

RSF گفت که “وضعیت در سه کشور دیگر از “مشکل” به “بسیار بد” تبدیل شده است: تاجیکستان (یک نزول در رتبه 153)، هند (افت 11 در رتبه 161) و ترکیه (افت 16 در رتبه 165)”.

RSF در گزارش خود همچنین خاطرنشان کرد: «خرید رسانه‌ها توسط الیگارشی‌هایی که روابط قوی با شخصیت‌های سیاسی دارند، پدیده دیگری است که به‌طور خطرناکی مانع از جریان آزاد اطلاعات می‌شود».

همچنین بخوانید: چین بزرگترین زندانبان روزنامه نگاران در جهان، صادرکننده محتوای تبلیغاتی: گروه مطبوعات

به طرز تکان دهنده ای برای هند، افغانستان رتبه بهتری داشت و در رده 152 قرار گرفت. این در حالی است که نروژ در صدر قرار گرفت و پس از آن ایرلند و دانمارک قرار گرفتند. وقتی صحبت از بدترین کشورها شد، کره شمالی در انتهای جدول قرار داشت و پس از آن چین و ویتنام قرار داشتند.

چرا رتبه بندی مورد انتقاد قرار می گیرد؟

وزیر امور خارجه اس جایشانکار تنها کسی نیست که از این رتبه بندی انتقاد می کند. در اوایل ماه مارس، وزیر اطلاعات و پخش اتحادیه، آنوراگ تاکور، گفته بود که دولت در این رتبه بندی مشترک نیست.

وی سپس نوشته بود: «شاخص جهانی آزادی مطبوعات توسط یک سازمان غیردولتی خارجی به نام گزارشگران بدون مرز منتشر می‌شود و دولت با دیدگاه‌ها و رتبه‌بندی کشورها موافق نیست و با نتیجه‌گیری‌های این سازمان موافق نیست». در پاسخی در راجیا سبها.

او گفت که این به دلیل عوامل مختلفی است، از جمله “حجم نمونه بسیار کم، وزن کم یا بدون اهمیت به مبانی دموکراسی، اتخاذ روشی مشکوک و غیر شفاف”.

گزارش قبلی NITI Aayog که قبلاً منتشر شده بود نیز مشکلات مربوط به پرسشنامه مورد استفاده برای جمع آوری داده ها را برجسته می کرد. بیان می‌کند که نمرات مورد استفاده از نظر سؤال یا دسته‌بندی عمومی نمی‌شود و فهرست پاسخ‌دهندگان نیز ارائه نمی‌شود. همچنین اضافه می کند که سؤالات ماهیت جانبدارانه دارند.

انتقاد دیگر به این شاخص این است که معمولاً کشورهای در حال توسعه را رتبه بندی می کند که مالکیت رسانه های دولتی کمتر از سایر کشورها هستند. با این حال، کشورهایی مانند دانمارک و نروژ که معمولاً رتبه های بالایی دارند، یارانه مستقیم به مطبوعات ارائه می کنند. از این رو، این یک سوال بزرگ در مورد اعتبار رتبه بندی ایجاد می کند.

همچنین مسئله تامین مالی به RSF وجود دارد. خیابان گزارش می دهد که میلیاردرها، از جمله جورج سوروس از طریق جامعه باز و پیر امیدیار، از طریق بودجه خود، به طور غیرمستقیم فعالیت های RSF را شکل داده اند. در ازای کمک های مالی فرانسه و ایالات متحده، RSF تا حد زیادی در مورد سوء استفاده های رسانه ای در فرانسه و غرب سکوت کرده است.

و این فقط هند نیست که سؤالاتی را در مورد اعتبار رتبه بندی مطرح کرده است. پانزده سال پیش، گوچ چوک تانگ، نخست‌وزیر وقت سنگاپور، این شاخص را به‌عنوان «اندازه‌ای ذهنی که از منشور لیبرال‌های غربی محاسبه می‌شود» محکوم کرده بود. امروز، سنگاپور همچنان در رتبه پایین این شاخص قرار دارد – در رتبه 129 قرار دارد.

با ورودی های آژانس ها

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام